Rimske terme

Lekovitost prirodnih izvora znali su ceniti već stari Rimljani koji su si 39. godine p.n.e. osmislili prve bazene s toplom, vrućom i hladnom vodom. Već pre više od 180 godina otkrivena arheološka nalazišta na području Rimskih Toplica svedoče o tome da su i Rimljani iz provincije poštovali njegova savete i koristili izvore u Rimskim Toplicama.  Rimski izvori izviru iz raspuklina u trijadnim dolomitnim stenama, ali su za potrebe lečilišta obuhvaćena još dva snažnija, prvi s temperaturom od 38,4° C, nazvan Amalijin vrelo, te drugi s nešto nižom tempraturom 36,3° C, nazvan Rimski vrelo. Kod gradnje termalnog kupališta u godinama od 1769 – 1845 otrili su više mramornih žrtvenika, 11 zavjetnih spomenika, četiri od tih posvećeni su nimfama i boginji zdravlja Valetudi. 1460. godine je Toplice dobio u najam Friderik Zwern, razvilo se letovalište koje su Turci 1529. godine opljačkali i spalili. Tako su do 1810. godine Toplice dobijale nove vlasnike, iako nisu posebno uspevale. A 1810. godine je Toplice kupio celjski poštar Anton Gurnik i tako su prešle iz feudalnih u građanske ruke. Granični kamen u razvoju Toplica svakako je bio otkup i dolazak novih vlasnika iz Trsta – porodice Uhlichovih…