Herceg Novi – Igalo

Na izuzetno značajnom i atraktivnom geografskom prostoru između najviše planine dinarskog masiva, Orjena (1.895 m) i ulaza u jedan od najlepših zaliva sveta, Boku Kotorsku, smestio se Herceg Novi. On predstavlja administrativni, kulturni i privredni centar Opštine, koja se prostire od graničnog prelaza DEBELI BRIJEG do najužeg dela Boke Kotorske (tesnaca VERIGE – 300 m. širine), sa vrlo bogatim i živopisnim seoskim zaleđem, na ukupnoj površini od 235 km2 i ima 30.992 stanovnika. Geografske koordinate grada su: 42″27′ severne geografske širine i 18″33′ istočne geografske duzine…
Kao jedan od najmlađih gradova na Jadranu nazivao se i Novi, Castrum Novum, Castel Nuovo… Svoje današnje ime dobio je u vrijeme vladavine Herceg Stjepana Vukčića Kosače, kada je doživio i najveći procvat i razvoj. Turci ga osvajaju 1482. godine i, sa kratkim prekidom od 1538.-1539. godine, kada su ga, na kratko, preuzeli Španci, vladaju njime blizu 200 godina, sve do 1687. godine. Nakon toga na njegovom tlu smjenjuju se razni narodi i civilizacije, ostavljajući duboke tragove na istoriju, kulturu i ukupan razvoj ovoga kraja. Nakon Turaka grad osvajaju Mlečani, koji njime vladaju sve do propasti Mletačke Republike 1797. godine. Od tada dolazi do čestih promena uprave u Herceg Novom. Austrijanci su njime vladali do 1806. godine, a, nakon toga, vlast preuzimaju Rusi do 1807. godine, potom Francuzi koji vladaju do 1814. godine. U vrlo kratkom periodu 1813.-1814. godine grad je preuzela privremena vlada Crne Gore i Boke Kotorske, ali od te 1814. godine pa sve do 1918. godine grad je pod Austrougarskom upravom.Zatim je došlo do ujedinjenja Srba, Hrvata i Slovenaca u Kraljevinu, odnosno nešto kasnije u Jugoslaviju, u čiji je sastav 1923.god ušao i Bokokotorski srez.Posle Kapitulacije Jugoslavije 1941. god. u gradu su kao okupatori bili Italijani, zatim i Nemci, sve do konačnog oslobođenja 28. oktobra 1944. god.