Category Archives: SRBIJA
DIVČIBARE
DIVČIBARE
Istorijski razvoj Divčibara
Godine 1476.Turci prvi zapisuju ime Divčibara i ovde su boravili tokom sledeća tri veka. Blagotvoran uticaj klime Divčibara na čovečiji organizam među prvima je zapazio knez Miloš Obrenović,i početkom 19.veka od turskog bega otkupljuje cele Divčibare i svu stoku. Poznato je da je Knjaz Miloš često posećivao ovaj kraj, obilazio čobane i kontrolisao njihov rad. Knez je prvi put boravio na Divčibarama jula 1822. godine. Boraveći na planini preko leta, knez se odmarao, okružen lepotom Divčibara, u ”gospodarskim kolebama”. U blizini “Gospodarskih koliba” bio je izvor hladne planinske vode, kasnije od naroda prozvan knjaz Miloševa česma. Ali,bilo je potrebno skoro sto godina,pa da se u Valjevu 28. decembra 1925. godine osnuje „Zdravstveno društvo Divčibare“.Odmah po osnivanju,osnivači su ugovorili izgradnju kućica za odmor.Prve zgrade,izgrađene od drveta na formu seoskih bačija,već u leto1926. godine su primile svoje goste.Ti prvi gosti su bile porodice osnivača.Izgrađeno je kupatilo,lokalna centrala za snabdevanje strujom,radile su prodavnice svih vrsta,uslužne radnje.
ZLATIBOR
ZLATIBOR
Prostrana zatalasana visoravan Zlatibor nalazi se u jugozapadnom delu Srbije, na nadmorskoj visini od 700 do 1500 m, 238 km od Beograda, u blizini Užica i Čajetine. Najviši planinski vrhovi su Tornik (1496 m) i Čigota (1422 m). Zahvaljujući specifičnoj klimi i karakterističnim vazdušnim strujanjima, kontinentalnim i mediteranskim, koji se mogu naći samo ovde, harmoničnom odnosu između pošumljenih predela jela, bora i smrče i prostranih livada, prekrivenih živopisnim biljem, rekama i potocima, nezagađenom vazduhu, zdravoj i čistoj vodi, velikom broju sunčanih dana u godini, srdačnosti domaćina, prelepim skijaškim terenima, Zlatibor se razvio u čuveni letnji i zimski turistički centar, sa najdužom turističkom tradicijom među planinama u Srbiji…
BANJA KANJIŽA
BANJA KANJIŽA
Banja Kanjiža se nalazi na severu Srbije, na desnoj obali reke Tise. Udaljena je 40 km od Subotice i 120 km od Novog Sada. Do Kanjiže se može doći autoputem Beograd-Novi Sad-Subotica-Horgoš i železnicom Beograd-Subotica. Banja je smeštena u velikom parku, na nadmorskoj visini od 87 m. Klima banje je kontinentalna, sa toplim letima i hladnim zimama. Termomineralne vode su hiperterme (temperature od 51 do 72°C) i sadrže natrijum, hidrokarbonate, jod, brom, sulfide. U lečenju se koristi i lekovito blato – peloid. Lečenje se obavlja u Specijalnoj bolnici za rehabilitaciju Banja Kanjiža, koja je opremljena najsavremenijim uređajima za fizikalnu medicinu i medicinsku rehabilitaciju.
SOKOBANJA
SOKOBANJA
Sokobanja se nalazi u jugoistočnoj Srbiji, između planina Ozren i Rtanj, na obalama reke Moravice i na nadmorskoj visini od 400 m. Od Beograda je udaljena 230 km.
Za lekovitost sokobanjskih termalnih izvora znalo se još u vreme starih Rimljana. Sokobanjsko javno kupatilo-amam prvi put pominje turski putopisac Evlija Čelebija 1663. Posle oslobođenja od Turaka knjaz Miloš naređuje da se obnovi amam i podigne konak, a lekara Leopolda Erliha postavlja za prvog banjskog lekara. Početak organizovanog turizma u Sokobanji računa se od 1837. godine, kada je iz kancelarije knjaza Miloša napisan uput (vaučer) za zastavnika Lazarevića za lečenje u banji.
PALIĆKO JEZERO
PALIĆKO JEZERO
Palićko jezero se nalazi 8 km od Subotice, pored mesta Palić, i značajan je turistički centar Vojvodine. Jezero zahvata površinu od 4,6 km². Prosečna dubina jezera je 1,9 m, najveća je 3,5 m, a turistički sektor zahvata 3,8 km² sa tri posebne plaže. Jezero je inače, podeljeno na četiri sektora i bogato je ribom. U toku turističke sezone, temperatura vode se kreće između 18 i 25°C i prosečno ima oko 2100 sunčanih sati godišnje. Još se krajem 18. veka znalo da jezerska voda i mulj imaju lekovita svojstva. Prema ideji lekara iz Subotice, 1845. je najpre izgrađena gostionica “Donja trščara”, što je bio temelj kasnije izgradnje Kupališta i Banje…
VRNJAČKA BANJA
VRNJAČKA BANJA
Vrnjacka Banja je najvece i najpoznatije banjsko lecilište u Srbiji i tradicionalno vrlo privlacan turisticki centar za odmor i rekreaciju. Banja se nalazi u centralnoj Srbiji, oko 200 km južno od Beograda. Drumskom i železnickom saobracajnicom koja dolinom Zapadne Morave spaja magistralne puteve Balkana, Beograd – Sofija i Beograd – Atina, Vrnjacka Banja je veoma dobro povezana sa svim krajevima Srbije, a dobrim lokalnim putevima sa svojim šumsko – planinskim zaledem koje cini široko podrucije ocuvane prirodne sredine. U ovaj kompleks spadaju visoke planine Kopaonik (2017m), Željin (1785m), zatim Stolovi (1376m) i obližnji pitomi Goc (1216m).Klima je umereno kontinentalna. Uticaj obližnjih planina daje mikro klimi Vrnjacke Banje poseban karakter i cini je veoma prijatnom. Leta su umereno topla sa svežim jutrima i vecerima, a zime su snegovite i bez oštrih mrazeva. Srednja godišnja temperatura je 10,5°C, a srednja letnja 20°C…
PLANINA TARA
PLANINA TARA
Tara se nalazi u zapadnom delu Srbije i pripada unutrašnjem pojasu Dinarida i zauzima površinu od 183 km2. Dužina Tare je je 50 km, a širina 22 km i ima prosečnu nadmorsku visinu od 1200 m. Najviši vrh je Kozji rid sa 1591 m. Pripada grupi podrinjskih planina i ima složenu geološku prošlost i raznoliku petrografsku građu.
Položaj planine Tare predstavlja povoljan uslov za razvoj turizma…
RAFTING REKOM TAROM
RAFTING REKOM TAROM
Divlja, najlepša, najbistrija planinska reka u Crnoj Gori, nazvana „Suza Evrope“, izvire ispod Komova (1,250m nadmorske visine) i tekući kanjonom 144 km do Šćepan Polja (433m nv) sa rekom Pivom pravi Drinu, jednu od najdužih i vodom najbogatijih reka Jugoistočne Evrope. Kanjon reke Tare dubok je do 1,330 m što ga čini najdubljim kanjonom u Evropi a posle Kolorada i u svetu. Većim svojim delom se nalazi u Nacionalnom parku“ Durmitor“ koji je 4 septembra 1980 g. uvršten u Svetsku baštinu prirodnih dobara UNESCO-a, ispunjavajući čak tri uslova: geološki, hidrološki i biološki fenomen.
Najatraktivniji dio kanjona dužine oko 100km (od Šljivanskog do Šćepan Polja), obiluje brzacima (preko 50) divljim pritokama, penušavim vodopadima, bujnim raznovrsnim šumama čije drveće staro po nekoliko stotina godina para nebo u visini i do 50m. Silovita Tara povremeno postaje mirna reka.
